Bardzo duży kocyk, czytaj: narzuta

Szydełkowa narzuta na pojedyncze łóżko

Na poważnie rozochocona sukcesem dużego szaro-białego kocyka w przeplatane pasy pomyślałam sobie, że może właśnie lepiej będzie mi się realizować w dużych formach. Wszystko przemawiało za tym, że to super pomysł :)
Zebrałam więc pozostałe mi jeszcze kłębki niebieskiej cieniowanej włóczki i z zapałem zaczęłam robić kolejne kwadraty. Schemat dobrze mi znany i lubiany - pełne kwadraty babuni, więc sam początek to pełnia szczęścia :) Odwracałam robótkę przy każdym okrążeniu, zamiast robić wszystko w jednym kierunku; chodziło o to, aby uniknąć skręcania się kwadratów, bo wychodzą wtedy takie położone, trapezowate takie, i niestety bardzo to widać gdy są już wszystkie połączone. Bardzo lubię takie szydełkowanie, lubię gdy widać jak dochodzą kolejne elementy, jak codziennie rośnie odkładana na stoliczek kupka.
Trochę pomęczyłam się przy zszywaniu - początkowo chciałam iść klasycznie słupkami, ale okazało się, że bardzo nieharmonijnie całość wygląda: kwadraty są raczej zbite, a słupki tworzyły bardzo luźną sieć. Spróbowałam półsłupków, ale te z kolei tworzyły z niej płachtę, a nie delikatny kocyk. Świetnym rozwiązaniem okazały się skrócone słupki, łączyłam nimi (sposobem join-as-you-go) kolejne kwadraty.
I kolejne.
I następne.
I jeszcze kolejnych parę.
Bardzo długo łączyłam te kwadraty.
17 rządków po 8 sztuk.
A potem zaczęłam robić brzeg.
Parę okrążeń najpierw.
Potem dodałam jeszcze parę, i jeszcze parę.
Baaaardzo długo to trwało...


Jakaż to radość i satysfakcja mieć koniec końców piękną narzutę na łóżko :)


Ps. Ten "kocyk" waży 1,2kg!

Nie tylko bardzo długo się robił, suszył się równie długo. 

Teoretyczne przygotowania do nowego szydelkowania

Fachowa literatura w temacie "szydełko dla maluchów" i planowane projekty

Przyznam się, że twórczość mojej teściowej bardzo mnie zmotywowała do szydełkowego przebranżowienia się. Nie tak jakoś drastycznie, co to, to nie, bez przesady; no ale znacząco. Chciałabym bowiem być w stanie podarować naszej małej dziewczynce coś (co najmniej:) równie ślicznego jak to, co ona przygotowała.
Tyle, że po latach szydełkowania dużych kocyków, a raczej koców (i to też czasami tak dużych, że mogłyby być swobodnie narzutami na łóżko nawet), bazując się w zasadzie tylko i wyłącznie na włóczce akrylowej trochę ta moja chęć czuje się zagubiona, nieukierunkowana i zawieszona w pomysłowej prozni. Sięgnęłam więc nerwowo (tak, tak, nerwowo właśnie sięgnęłam!) po fachową literaturę i tam szukam od paru tygodni pomocy. 
Poniżej to, co znalazłam, a co spełnia co najmniej jeden z poniższych warunków:
1 . myślę, że jestem w stanie to zrobić; 
2. podoba mi się wystarczająco, abym opuściła swą szydełową strefę komfortu i spróbowała to zrobić.

Cóż, czas pokaże :) :) :)

Szydełkowy komplet: sukieneczka i buciki

Sukieneczka i buciki na szydełku 

Śliczny kocyk, który już tu pokazałam, to jeszcze nie koniec przygotowań mojej teściowej na przyjście na świat Sofii. Wyszydełkowała też taką oto piękną sukieneczkę i buciki. Są to dwa malutkie arcydzieła.

(bardzo ciężko było mi zrobić ładne zdjęcia tym kreacjom, zwłaszcza buciki były trudne do właściwego uchwycenia; jestem jednak pewna, że będą przeuroczo wyglądać na malutkich stopkach)

Tak szydełkuje teściowa!

Szydełkowy kocyk od kochającej babci

Emocje

Dzisiaj pokazuję wam coś niewymiernego: EMOCJE :)
W tym wypadku to taki najprawdziwszy kocyk, który babcie robią dla wnucząt; tutaj akurat dla wnuczki. Zrobiła go moja teściowa dla małej dziewczynki, która urodzi się nam wkrótce w rodzinie; i prawdę mówiąc nie umiem sobie wyobrazić nic, co byłoby czystszą kwintesencją samej w ogóle idei szydełkowania dla dzieci. W nim po prostu widać i można wręcz fizycznie dotknąć ten czas spędzony na szydełkowaniu i myśleniu o maluszku, i czuć w rękach tę przepełniajacą miłość do oczekiwanego małego cudu. Ja się autentycznie wzruszyłam dotykając tego mięciuchnego kocyka, a przecież i ja sama parę kocyków w życiu zrobiłam. Nie wiem, to na pewno irracjonalne:), ale uważam, że ten jest właśnie taki "prawdziwszy":)

...i szydełko.

Z technicznego punktu widzenia kocyk jest dość prosty - włóczka to akryl, szydełko nr 5, wielkość 70x95cm, wzór bardzo trójwymiarowy, tworzy takie bąbelki, które wyglądają ślicznie i po prawej i po lewej stronie. Brzeg niewielki, okrąża kocyk wachlarzami ze słupków.

Ależ się będzie Sofia cieszyć:)